Blog archief

Zo kan het gaan

'Als ik iets weet, dan is het dat ik nooit overspannen zal raken. Ik heb gewoon een goed mentaal en fysiek systeem. Als ik te gestrest ben, dan raak ik overprikkeld en dan neem ik rust.' Tja, dat dacht mijn jongere ik. En daar ben ik op teruggekomen. Noodgedwongen,...

Kerstgenade: dat wat je in je draagt

24 december, 22.20. Ik multitask. Kijk naar twee diensten tegelijk, terwijl van het ene het beeld zichtbaar is en van het ander het geluid. Ik kies uiteraard voor de dienst waar mijn man orgel speelt, maar ook voor de dienst van de Protestantse gemeente Barneveld. In...

Waar je kerk ook staat..

Gisteren zat ik onder onze fijne veranda nog even te genieten van de buitenlucht. De benauwde maar toch nog beter dan binnen buitenlucht. Geen storm, wij zijn overgeslagen, gelukkig. Terwijl ik daar zat kon ik meegenieten van een gesprek dat bij mijn buren gevoerd...

Pinksteren is de wereld op zijn kop

Eigenlijk kan ik niet zeggen dat ik de bijbelverhalen van Jezus heel makkelijk kan volgen. Dat ik ze voor waar aan kan nemen. Ik doe het wel, maar als ik er langer over nadenk dan denk ik: dat is toch wel heel apart he? Een wonderbare broodvermenigvuldiging? Water dat...

De schaapswei van Bernadette

Het is gek. Maar elk jaar gebeurt het weer. In de lente, wanneer alles tot bloei komt. Niet op zo'n typisch zonnige dag, nee, juist wanneer het druilerig is. Donker. Net na een flink regenbui. Of zelfs tijdens een regenbui. Wanneer ik dan buiten kom dan brengen de...

Maria Magdalena’s getuigenis van Zijn Opstanding

Het was al de derde nacht dat ik nauwelijks kon slapen. Ik lag maar wat te woelen in mijn bed. Steeds weer zie ik Hem in mijn dromen en schrik ik wakker. Hij – is – niet – meer. Dat kan niet, er was nog zoveel wat ik hem had willen zeggen. Wat Hij mij had willen...

Stille Zaterdag: de stilte in het hart van Maria

Ik weet niet hoe lang we zo gestaan hebben, hand in hand. Johannes hield mijn hand stevig vast. Op bepaalde momenten heb ik heel hard in zijn hand geknepen. Mijn zoon, mijn eigen vlees en bloed, mijn jongen. Hij heeft zijn eigen lijden moeten dragen, ik kon het niet...

Goede Vrijdag – Loop met Hem de kruisweg

We waren geschrokken, allemaal, na wat er in de Hof van Olijven was gebeurd. En vanuit die schrik zijn we gevlucht. Samen met Petrus ben ik, Johannes, naar het Pretorium gegaan. Ik merkte dat Petrus zich ongemakkelijk voelde en bang was om gezien te worden. Ik hield...

Witte donderdag – Met hart en handen

Witte Donderdag – met hart en handen Een grote tafel was rijkelijk gedekt, en toch had de avond iets formeels. Het was gebruikelijk om samen op deze dag de maaltijd te nuttigen. Het gebeurde doorheen heel Jerusalem. Maar dat de groep vrienden nu juist op deze plek...

Een woestijn zonder einde

Waar is mijn tocht ook alweer begonnen? Toen alles nog helder was, de zon scheen. Toen ik mijn wandelschoenen aantrok bij de parkeerplaats met uitzicht op het kabbelende beekje. Het was nog vroeg, met frisse moed ging ik op weg. Ik kan het me haast niet meer...

Volwassen worden in de woestijn

De spiegel kan een contronterende werking hebben.Voor mij kwam dat moment gisteren. Terwijl ik mijn haren kamde, stond ik dichtbij de spiegel en keek ik wat naar mijn haren. En daar zag ik het: WITTE HAREN. Twee stuks. Voor lezers die mij niet persoonlijk kennen: ik...

Omwille van Uw bitter lijden

De rozenkrans. Voor sommigen in de streek waar ik woon een heftig woord om te horen, Godslastering. Maria verheerlijking. Voor anderen een oud object van opa of oma geweest. Weer een ander heeft geen idee wat het is. Voor mij is het een manier om te bidden. Iets dat...

Er is alleen vandaag

We zijn van de strenge vorst plotsklaps in de lente beland. Het ene weekend sta je nog op het ijs, het andere weekend zit je met je shirt in de zon te genieten van de fluitende vogels en de blije gezichten. Het was wat we even nodig hadden, zo hoorde lijkt het. Want...

Ga je veertig dagen mee op pad?

Het is carnavalszondag. Vandaag was ik gekleed in een knalroze overal. Met verf in mijn haren. NIet ter gelegenheid van carnaval-in-je-eigen-huis maar vanwege schilderen-in-je-eigen-huis. Voor wie niet weet wat carnaval betekend: carnaval is afgeleid van 'carne-vale'....

Het gekookte ei

Ik eet eieren. Ik kan niet zonder. Het liefst zou ik veganist zijn, maar eieren en kaas wil ik niet missen in mijn dagelijks eetpatroon. Met stip op 1 qua eiergerechten staat voor mij: een boterham met kaas en een gekookt ei er op. Op 2 staat: een gebakken spiegel ei,...

Het kerstcadeautje

"Wat heb ik hier aan? Is dit echt je cadeautje?" Berre wist niet goed of hij nu blij moest zijn of gewoon verward. "Ja, dit is echt mijn cadeautje. Ik ben er heel lang naar op zoek geweest." Berre keek nog eens goed. Een doorzichtige kubus. Ongeveer 10cm bij 10cm. Hij...

De kleine weg

Wie op pelgrimstocht gaat, die heeft iets met op weg zijn. Er is geen groter contrast te bedenken dan met deze 'kleine heilige', Theresia. 9 jaar lang leefde ze in een slotklooster in Lisieux, zo weinig gekend. Tussen de muren van het klooster. En toch is ze groots,...

Iets nieuws beginnen

Ik hou er wel van. Zomaar een nieuw idee bedenken. Het idee hebben dat dit echt nog niemand eerder heeft gedaan. Dat je hier de wereld iets moois mee kan geven. Dan komen er nog meer ideeën, uitwerkingen. Het wordt zoiets moois, dat moet wel. Zo ontstond het idee voor...

Vinden of gevonden worden?

Ik kom uit een sterk ontkerkelijkt Brabant. De katholieke kerk heerst en overheerst nog steeds daar, met name in het aantal parochianen. Maar dat is een aantal op papier. De kerken zijn gevuld met grijze haren. Mooie haren, weliswaar. Mensen die gaan vanuit traditie,...