DE PELGRIMAGE

Weet je dan niet Dat als je vleugels Zich dan eindelijk open vouwden Jij je horizon tegemoet En je vliegt naar verre landen De belofte blijft voorgoed Dat ik je vast zal houden Je bent veilig in mijn handen

Terwijl ik daar stond Aan de waterkant Met traanbuizen, gevuld Tot aan de rand Zuchtte ik diep en zei Waar bent U, Heer Donkere wolken dreven voorbij En mijn hart ging tekeer   Langzaam, met een zachte gloed Maakte de zon mijn huid warm Ik maakte me klein en nam...

Moeder van de stille, warme Armen die mij troosten Die mij met kippenvel verwarmen Handen die mijn tranen drogen ‘Kom maar’ zegt ze, Drukt me dicht tegen haar aan Tot rust zich weer nestelt in mijn ziel Maar als ik nog een keer achterom kijk Dan zie ik haar weer staan...

Tot het water komt Wacht ik op het droge Vertrouwen heb ik wel Maar ik wacht Alsof de tijd al is vervlogen Want het water kwam Maar het anker hield me daar Hoewel ik zo graag vaar En het wachten legt me lam Het anker en de veiligheid Het water en het avontuur Voor...

Het wrak Dat niet meer varen gaat Ligt aan de kade Te rusten Met haar schade Bij de dageraad En ze kuste De zachte golven Die haar al die tijd Veelvuldig hadden bedolven Altijd met het water verbonden Was zij haar schoonheid nog niet kwijt Maar had zij haar...

'Als ik iets weet, dan is het dat ik nooit overspannen zal raken. Ik heb gewoon een goed mentaal en fysiek systeem. Als ik te gestrest ben, dan raak ik overprikkeld en dan neem ik rust.' Tja, dat dacht mijn jongere ik. En daar ben ik op teruggekomen. Noodgedwongen,...

Even liet ik het mezelf toe Wat langer te overpeinzen Dat vrijheid niet is wat ik dacht Dat het was Een vanzelfsprekendheid, of Een uiting van alles wat we in een Welvarende stad, dorp, land mogen ervaren   Eigenlijk voelde ik vooral wat de ineens Zo kwetsbare...

24 december, 22.20. Ik multitask. Kijk naar twee diensten tegelijk, terwijl van het ene het beeld zichtbaar is en van het ander het geluid. Ik kies uiteraard voor de dienst waar mijn man orgel speelt, maar ook voor de dienst van de Protestantse gemeente Barneveld. In...

Dat de dagen korter worden Ik moet er steeds weer even De tijd voor nemen om te accepteren Dat het een gegeven is, iets waar ik Zo weinig aan kan doen, stil Word en tegelijk is er iets in mij dat Zo graag wil smeken: blijf nog wat langer Licht   Het is een...

Ik ben mezelf kwijtgeraakt Ergens onderweg Niks, geen rode linten Stenen of zelfs kruimels brood Die mij vertellen waar ik ben   Al was het naakt Zittend bij een heg Ik zou naar mezelf sprinten Ja, verkeerde ik maar in nood Dat is nog beter dan dat ik mezelf Niet...