Ben ik bang te schrijven
Over stil staan in het bos
Over deze rare tijden
Want ik laat het maar niet los
Dat ik blij kan zijn met weinig
Is een stille fijne kracht
Maar de zorgen om het kleine
Maken langer deze nacht
Ik wil huilen, ik wil zingen
Ik wil opgaan in het niets
Terug naar die herinneringen
Waarin ik in niets vond: iets
NIet te benoemen of te beschermen
Niet te vinden slechts te ontdekken
Die mij wil noemen, wil beschermen
Die mij elke dag weer wil ontdekken
Ik laat mijn hand maar schrijven
En de woorden laat ik los
Eens zijn dit vervlogen tijden
Hier in het mooie stille bos
Recente reacties