We waren geschrokken, allemaal, na wat er in de Hof van Olijven was gebeurd. En vanuit die schrik zijn we gevlucht. Samen met Petrus ben ik, Johannes, naar het Pretorium gegaan. Ik merkte dat Petrus zich ongemakkelijk voelde en bang was om gezien te worden. Ik hield me op de achtergrond. Tegen de ochtend, toen het proces afgerond was en wij vernamen dat Jezus een vreselijke marteling had ondergaan en zijn doodsvonnis te horen had gekregen, kon ik Petrus niet meer vinden. Ook hij was weg. Mijn hart bonsde en doordat het steeds drukker werd op de buitenplaats wist ik dat er wat ging gebeuren. De grote deuren gingen open en daar stond hij, gekleed als koning met een doornenkroon. Bespot. Ik wilde hem toesnellen, maar soldaten hielden met speren alle omstanders uit de buurt. Ik keek nog eens goed naar hem en kreeg een steek in mijn buik die ik nog lang zou voelen. Het lichaam van Jezus was volledig gescheurd door alle wonden. Hij stond te trillen en te zweten. Het leek wel of hij koorts had. Dat zou ook niet gek zijn, het was erg koud buiten en zijn lichaam verminkt. Het martelwerktuig liet niet lang op zich wachten. Twee lange balken moesten vervoerd worden. De langste balk werd op de schouders van Jezus getild. De andere balk werd door soldaten gedragen. Wat had ik deze last graag van hem overgenomen. Maar ik kon niet dichterbij komen. Ik weet niet of hij me daar gezien heeft, maar ik ben hem stilletjes gevolgd. Tot hij een ontmoeting had met zijn moeder. Toen ik zag hoe zij vervolgens op de grond zakte ben ik naar haar toegesneld. Ik heb haar hand vastgepakt en die dag niet meer losgelaten. Samen zijn we haar zoon gevolgd naar die vreselijke heuvel: de Calvarieberg. Het laatste stuk kreeg hij hulp van Simon van Cyrene. Die hem met mededogen ondersteunde. Het kruis werd in de grond geslagen, met lichaam van mijn beste vriend vastgenageld. Alles deed hem pijn, bij elke ademhaling moest hij zich lichaam aan zijn wonden omhoogtrekken. Hij zag me, hij zag zijn moeder. En hij vertrouwde ons aan elkaar toe. Ik voelde me machteloos, wilde dat dit lijden zou stoppen. Maar Jezus droeg het. Ademhaling na ademhaling. Tot hij zich, met al zijn kracht oprichtte om zijn laatste woorden te spreken: “In Uw handen Heer, beveel ik mijn geest.” Hij blies niet rustig zijn laatste adem uit. Hij kon zijn lichaam niet meer omhoogtrekken om adem te halen. Zijn hoofd boog zich voorover. Toen werd het stil en donker. Nog nooit heb ik een liefde zo groot mogen aanschouwen.
Deze dag wordt Goede Vrijdag genoemd. Omdat het offer dat Jezus bracht ‘Goed’ is. Maar het dekt de lading niet. Er zijn nauwelijks woorden om te omschrijven wat de waarde is van de Kruisweg en de Kruisdood van Jezus. De diepe wonden in zijn vlees, de vernedering, de eenzaamheid. Dit alles onderging hij omwille van zijn liefde voor alle mensen. En als jij de enige was geweest op deze aardbol, dan nog had hij het gedaan, alleen voor jou. Dat is niet te bevatten en ook niet te beschrijven. Elke poging zal te kort doen. Het is een heilig mysterie van de grootste liefde ooit getoond.
Aan de slag: Lectio Divina
We staan vandaag stil bij de lijdensweg. Dat doen we door middel van het lezen van de Bijbel op een speciale wijze: Lectio Divina. Daarbij krijg je ook de ruimte om hier je ervaringen op te schrijven. Moge de Geest je hierin helpen en zegenen om met Jezus mee te lopen langs de weg naar het kruis.
Lectio Divina in vier stappen
Voorbereiding: zoek een rustige plek op in huis. Dat kan in een kamer, dat kan bijvoorbeeld ook in bad. Wees creatief, maar zorg in elk geval dat je 20 minuten ongestoord kunt zitten.
1. Lectio/lezing
Lees hardop de bijbeltekst, doe dat in een langzaam tempo. Vervolgens lees je de tekst nog twee of drie keer in stilte. Probeer jezelf voor te stellen dat je er ook daadwerkelijk bij bent, vanaf de zijlijn.
Bijbeltekst: Johannes 19:1-28
2. Meditatio/overweging
Sta stil bij de volgende vragen:
Wat heb ik gelezen?
…………………………………………….
Wat roept dit bij mij op?
…………………………………………….
Welke woorden of zinnen hebben me geraakt?
…………………………………………….
Hoe raakt deze tekst me in mijn eigen leven?
…………………………………………….
Wat zou God mij hiermee willen zeggen?
…………………………………………….
3. Oratio/gebed
Richt je nu tot God. Deel wat je hebt ervaren tijdens het lezen. Deel de verlangens die in jou leven.
4. Contemplatio/beschouwing
Wees stil en verblijf in de liefdevolle aanwezigheid van God.
Recente reacties