Het is carnavalszondag. Vandaag was ik gekleed in een knalroze overal. Met verf in mijn haren. NIet ter gelegenheid van carnaval-in-je-eigen-huis maar vanwege schilderen-in-je-eigen-huis. Voor wie niet weet wat carnaval betekend: carnaval is afgeleid van ‘carne-vale’. wat in het Latijn betekent: vaarwel aan het vlees. In de katholieke traditie wordt in de veertigdagentijd geen vlees gegeten. En er wordt niet gesnoept.
Wat kan de veertigdagentijd jou brengen? Waarom eigenlijk meedoen met een veertigdagentijd?
Nee, het is geen challenge. Dat woord is veel te populair trouwens. Niets in het leven zou een challenge moeten zijn. Want bij een challenge bouw je op en ben je enorm enthousiast. En daarna? Hoe verder? De veertigdagentijd is een periode van bezinning, niets meer en niets minder. Bezinning in woord én daad. Fysiek én mentaal. In leven én bidden. ‘Das katholische und.’
Geef ruimte aan dingen die je dichter brengen een innerlijk rijk leven: gebed, rust, schoonheid van de schepping, relaties, bijbel lezen, innerlijke groei, humor, etc..
Probeer minder aandacht te geven aan dingen jou daar van afleiden: snoep, snacks (ik vast zelf áltijd op chocolademelk hihi), social media, tv, winkelen (of online vanalles in je winkelmandje pleuren en er vervolgens niets mee doen), gamen, etc…
Belangrijk is: luister in het kiezen van jouw meer en minder dingen echt naar jezelf. Kies naar waar jij naar verlangd en houd je er ook aan. Probeer het.
Wat gaat het je opleveren? Een innerlijk rijker leven. Op de Pelgrimage zul je in de veertigdagentijd ook regelmatig inspiratie vinden in de komende veertigdagen tijd. Onthoud: het is geen challenge, het hoeft niet perfect. Maar gun jezelf die dingen waar je diep naar verlangd.
Recente reacties