Ik eet eieren. Ik kan niet zonder. Het liefst zou ik veganist zijn, maar eieren en kaas wil ik niet missen in mijn dagelijks eetpatroon. Met stip op 1 qua eiergerechten staat voor mij: een boterham met kaas en een gekookt ei er op. Op 2 staat: een gebakken spiegel ei, met de dooier nog heel, zacht en met kaas er op. Heerlijk. Op 3: roerei, in alle mogelijke varianten.
Ik eet vaak ei. Gewoon omdat het kan. Maar vanavond gebeurde er iets ongewoons. Ik had een ei gekookt omdat er nog een eierdoosje in de koelkast stond waar 18 eieren in hadden gezeten. Omdat de boodschappen weer binnen waren en ik aan het opruimen was dacht ik, dat ene eitje, dat kook ik wel even! Het eitje was niet heel warm meer toen ik eenmaal tijd nam om het op te eten. Maar nog wel een beetje warm.
Toen ik een hap nam van het ei gebeurde het: ik zat plots weer aan de keukentafel in de aangebouwde sèrre van mijn ouderlijk huis. Ik rook de versgebakken broodjes van de zaterdagavond, maar ook van de zondagochtend. Ik dacht direct aan de kerk, want op zaterdagavond was er vroeg mis, en gingen we na de kerk broodjes eten. Of we aten een lekker laat ontbijt nadat we terugkwamen op zondag na de kerk. De ene keer ging ik zaterdagavond naar de kerk, de andere keer zondagochtend. Meestal wanneer we zongen met ons jongerenkoor of wanneer ik mis mocht dienen. Dat deed ik heel graag.
Maar de maaltijd met afgebakken broodjes was altijd met een gekookt eitje. Degene die chef-ei was, was mijn vader. Hij pakte altijd de eierkoker (want ja, die hadden wij een) en was een echte vakman. Ieder kreeg zijn eitje precies zoals hij het wilde. Voor mijn moeder, mijn zus en mij was dat een ei-slurp. Mijn jongste zusje vermeed eieren bij het leven. En voor mijn vader een hard gekookt ei. Verschil moet er zijn. Oh – en mijn moeder at graag een afbakbroodje met suiker, en dan lepelde ze zo haar ei erbij op. Mensen kijken nogal vreemd als ik dat ook doe nu. Maar je zou het eens moeten proberen! 🙂
Toen ik eenmaal op mezelf ging wonen heb ik ook nog een eierkoker aangeschaft. Waar die eierkoker nu gebleven is dat weet ik niet. Maar ik heb op een bepaald moment gegoogled: ‘hoe moet je een ei koken?’ Gewoon omdat ik nieuwsgierig was.
Terug naar vanavond. Wat was het heerlijk om door het eten van dat gekookte eitje weer even terug te zijn aan die tafel. Zoals die momenten voorbij zijn gevlogen, zo blijven ze dus ook in je hart. Dankbaar dat simpelweg eten van een ei dat weer even bij me terug mag brengen.
Recente reacties