Een woestijn zonder einde

Waar is mijn tocht ook alweer begonnen? Toen alles nog helder was, de zon scheen. Toen ik mijn wandelschoenen aantrok bij de parkeerplaats met uitzicht op het kabbelende beekje. Het was nog vroeg, met frisse moed ging ik op weg. Ik kan het me haast niet meer...

Volwassen worden in de woestijn

De spiegel kan een contronterende werking hebben.Voor mij kwam dat moment gisteren. Terwijl ik mijn haren kamde, stond ik dichtbij de spiegel en keek ik wat naar mijn haren. En daar zag ik het: WITTE HAREN. Twee stuks. Voor lezers die mij niet persoonlijk kennen: ik...

Omwille van Uw bitter lijden

De rozenkrans. Voor sommigen in de streek waar ik woon een heftig woord om te horen, Godslastering. Maria verheerlijking. Voor anderen een oud object van opa of oma geweest. Weer een ander heeft geen idee wat het is. Voor mij is het een manier om te bidden. Iets dat...

Er is alleen vandaag

We zijn van de strenge vorst plotsklaps in de lente beland. Het ene weekend sta je nog op het ijs, het andere weekend zit je met je shirt in de zon te genieten van de fluitende vogels en de blije gezichten. Het was wat we even nodig hadden, zo hoorde lijkt het. Want...