Gedichten

Van alle tijden.

Kunst met woorden.

Of je nu wilt of niet,

En of alle oren het nu hoorden

Je begrijpt pas wanneer je ziet

Vleugels die rusten

Vleugels die rusten

Weet je dan niet
Dat als je vleugels
Zich dan eindelijk open vouwden
Jij je horizon tegemoet
En je vliegt naar verre landen
De belofte blijft voorgoed
Dat ik je vast zal houden
Je bent veilig in mijn handen

Stille, warme armen

Moeder van de stille, warme

Armen die mij troosten

Die mij met kippenvel verwarmen

Handen die mijn tranen drogen

‘Kom maar’ zegt ze,

Drukt me dicht tegen haar aan

Tot rust zich weer nestelt in mijn ziel

Maar als ik nog een keer achterom kijk

Dan zie ik haar weer staan

Met de liefde van de Zoon die haar bezield

Tot het water komt

Tot het water komt
Wacht ik op het droge
Vertrouwen heb ik wel
Maar ik wacht
Alsof de tijd al is vervlogen

Want het water kwam
Maar het anker hield me daar
Hoewel ik zo graag vaar
En het wachten legt me lam

Het anker en de veiligheid
Het water en het avontuur
Voor alles is een tijd
Er is alleen dit uur